co ujrzała alicja

najpierw umiera 

matka

więc nie będę

już nigdy 

malutki

gaśnie 

cichutko

(bo taka słaba)

bezgłośnie 

bym słyszał

skowyt 

serc 

potem odchodzi

ojciec

więc nie będę

już nigdy

duży

jak

on

odchodzi 

z hukiem

(jak na weselu)

w ciężkich

butach 

bym już

nie słyszał 

nic

w domu

(czterdziesto

kilku

letniego)

dziecka

chwytam się

klamki

jak spódnicy

szarpię

za spodnie 

odchodzącego

czasu

w domu

dziecka

które

zalazło mi

za skórę

mieszkam 

sam

na sam

ze ślepnącym 

lustrem

w którym

moje odbicie

kawałek 

po kawałku

kryształek 

po kryształku

zagadkowo

znika

jak

kot

Andrzej Strąk 1952-2024