pascha 2020

Miałem nie wracać do tego cyklu, bo wydał mi się dość anachroniczny zwłaszcza, że jest (był) na moim blogu od 2010 roku z roczną przerwą – kiedy zmieniało się moje medium blogowe z jednej w drugą platformę. Krótko mówiąc był to cykl akapitów, w których bleblałem sobie o żarciu, piciu, polityce i życiu. A na koniec w myśl idei odpustu zupełnego udzielałem żartobliwie błogosławieństwa Miastu i Światu (Urbi et Orbi), jak robi to w czasie mszy paschalnej naczelny wódz kościoła. Ale czyż ja nie mogłem być też naczelnym wodzem, kościoła moich czytelników? Jasne że mogłem! Kto by mi miał zabronić? To ponoć wolny kraj? Ale dobrze, uznałem to za anachronizm. Nie mniej zdarzenia roku 2020, są tak znamienne w dotychczasowym, acz krótkim mym życiu, że jakkolwiek pragnę nawiązać do swojej tradycji.

Nie przeżyłem jeszcze do tej pory żadnych świąt, (których nie obchodzę religijnie, tylko biorę sobie z koszyczka tradycji łakocie, które mi smakują i zjadam je łapczywie), podczas których policja z ziemi i z powietrza – pilnowałaby abym siedział w domu. (U nas helikoptery latały nad osiedlami z wielkimi czarnymi kokonami kamer). Ale ja nie planowałem z I’ siedzenia w domu. Co więcej poszliśmy w pierwszy dzień świąt do ojca I’ – bo zostaliśmy zaproszeni, a że on ma i tak pracę tzw. najwyższej konieczności – codziennie jest na „służbie” dla ojczyzny i społeczeństwa – więc codziennie może złapać wirusa takiego czy innego. W tym przypadku młodzież nie mogła stanowić zagrożenia dla rodzica. Ale żeby się do owego ojca dostać pieszo – pierwszy raz musieliśmy opracować całą trasę, aby nie iść wzdłuż ulic, tylko jakimiś zaułkami, ścieżkami wydeptanymi przez koty w osiedlowych zieleńcach. I tak trafiliśmy na patrol – za jedną z bram, w której się przyczailiśmy jak jacyś partyzanci – i kiedy doszło do nas, co odpierniczamy wybuchliśmy gromkim śmiechem - a wtedy nadjechały pały. Ale były ciekawsze rzeczy na ulicy, to nas zostawili w spokoju. Nie mniej, jakich czasów doczekaliśmy żeby się partyzancko przedzierać przez miasto w obawie przed działaniem władzy? Na jakiej podstawie Oni ograniczają moje swobody obywatelskie? Przecież nie mamy żadnego stanu nadzwyczajnego! Wszystko jest normalnie przecież nie? Ok mogłem wyglądać ciut podejrzanie, bo założyłem w pewnej chwili koronę z Burger King. I tak paradowałem przez kilka ulic oraz całą drogę powrotną, ale wracaliśmy głęboką nocą – nie kryjąc się z powodu sowitego odkażenia z tym, że popełniamy czyny zabronione.

Zostaliśmy bandytami we własnym kraju. Dokonaliśmy akcji sprzeciwu i oporu idąc na kwaśny żur z twardą białą kiełbą oraz talerz wędlin, serów, jajka w majonezie, sałatkę warzywną, kiść winogron, wina, nalewki i sernik w polewie z malin. I wam drodzy czytelnicy i miłośnicy życzymy w tą Paschę odwagi – nie do tego by roznosić wirusy – bo to jest naganne, odwagi do zdobycia się na zdrowy rozsądek, do tego, aby nie dać się zwariować ani stłamsić przez strach i machinę, która go nakręca. Nie możemy się dać zdominować i pozwalać by Oni mówili jak mamy żyć. Szczególnie, że Oni wszystko robią „bez żadnego trybu”, a my tymczasem mamy być podlegli pod terror!

Wszystkie grzechy sobie i wam odpuszczam drodzy – tradycji musi być zadość!